صفحه ٥٠

پس از مرگ ادامه دارد، و این سلسله تکامل از هم گسسته نمى شود؟
در زندگى ما در این جهان در حقیقت همچون زندگى «جنین» است که پس از قبول یک سلسله تکامل ها، به محیط وسیع تر و کامل ترى که حتّى تصوّرش هم براى جنین (اگر شعور کافى مى داشت) ممکن نبود، انتقال مى یابد. اگر زندگى انسان منحصر به دوران جنینى بود و همه جنین ها پس از تولّد بلافاصله مى مردند، آیا این زندگى، غیر منطقى و نامعقول نبود؟
بنابراین زندگى انسان در این جهان، پیمودن جادّه هاى پر پیچ و خم و صعب العبور تکامل جسمى، فکرى و اخلاقى مقدّمه و سرآغازى براى زندگى عالى تر و وسیع تر در جهانى دیگر است که نسبت آن به زندگى این جهان، همانند زندگى این جهان است نسبت به زندگى «جنینى».
به همین دلیل، خداپرستان جهان عقیده دارند که انسان با مردن نابود نمى گردد، بلکه به جهان دیگرى منتقل مى گردد، که تصوّر تمام جزئیات و خصوصیّاتش براى ما که در چهار دیوار این جهان محصور هستیم، ممکن نیست ولى این قدر مى دانیم که با ترک این جهان، زندگى پایان نمى یابد و جهان دیگرى وجود دارد.
ملاحظه قوانین جهان آفرینش، و دستگاه هایى که «انسان را به سوى تکامل پیش مى برد»، و این همه حکمت و عظمت که در این جهان به چشم مى خورد، دلیل بارزى براى این حقیقت است.
قرآن مجید مى فرماید: ( اَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنَا لاَ تُرْجَعُونَ; آیا تصور مى کنید شما را بیهوده آفریدیم و پس از مرگ فانى مى شوید و