سرانجام رساند. پس روحانيت موظف است به‌گونه‌ای جدي وارد عمل شود، و مسائل را از نظر علمي براي خود حل کند، و در مرحله بعد، کيفيت تفهيم مطلب و راه بيان آن را براي ديگران فرا گيرد.
2. امر به معروف و نهي از منکر، تساهل و تسامح و خشونت
از همان روزهاي اول انقلاب، يکي از مسائلي که امام خمینی(رحمهَ الله) بر آن تأکيد مي فرمودند و دیگر انقلابيان نيز به آن دل خوش کرده بودند، اين بود که با برقراري حکومت اسلامي، فريضه متروک امر به معروف و نهي از منکر احيا خواهد شد. يکي از خواسته‌هاي انقلابيان در آن زمان اين بود که وزارت امر به معروف و نهي از منکر تشکيل شود. اما پس از سالياني، کار به آنجا رسيده است که امر به معروف و نهي از منکر، خود، تبديل به يکي از منکرات گرديده است؛ به‌طوري‌که اگر به کسي تذکر داده شود که از معصيت بپرهيزد، جواب مي‌دهد که شما حق محدود کردن آزادي افراد و دخالت در امور آنان را نداريد، بلکه اين کار شما فضولي کردن در کار ديگران است که در دوران مدرنيته و پست‌مدرن، ديگر معنا ندارد. بر اساس اين ديدگاه، اين دوران، ديگر دوران توحش و احکام خشونت آميز نيست و تاريخ مصرف احکامي همچون جهاد، امر به معروف و نهي از منکر، اجراي حدود الهي، بريدن دست سارق، تازيانه زدن و اين قبيل امور گذشته است، و اين احکام براي زماني مناسب بود که همه مردم وحشي و نيمه‌وحشي بودند و لازمه برخورد با آنان، چنين احکامي بود؛ اما هم‌اکنون اصلاً قبيح است