7. ايجاد تشکل‌هاي اسلامي براي انجام فعاليت‌هاي اجتماعي
درباره تشکل‌هاي اسلامي که شيوه اسلامي کار گروهي است، مي توان از اقداماتي نام برد که در اوايل نهضت امام خميني(رحمهَ الله) صورت گرفت. در آن زمان، برخی علاقه‌مندان و فداييان امام ـ به‌ویژه از تهران ـ که هدايت چند هيئت سينه‌زني و مذهبي را بر عهده داشتند، خدمت ايشان مي‌رسيدند و درباره روش کار از ايشان رهنمود خواستند. تأکيد امام خمینی(رحمهَ الله) بر اين بود که خود اين هيئت‌ها نيز بايد به هم نزديک شوند و در عين حفظ استقلال خود، ائتلافي از هيآت مختلف را تشکيل دهند و اصول مشترکي را تنظيم، و در امور مشترک با هم همکاري کنند. بنابر نظر ايشان بود که هيئت‌هاي چهارگانه‌اي تشکيل شد و هريک، زير نظر افرادي همچون مقام معظم رهبري هدايت مي گرديد. بعدها اين هيئت‌ها براي اينکه با هم ائتلاف داشته باشند، از امام(رحمهَ الله) خواستند که نماينده اي تعيين کند و ايشان نيز شهيد بهشتي(رحمهَ الله) را تعيين فرمود.
امروزه نيز اگر بخواهيم فعاليت‌هاي مؤثري داشته باشيم، بايد در قالب تشکل و کار گروهي باشد. البته اين به معناي تأييد اين کارها در قالب حزب نيست؛ باآنکه کار حزبي به‌طور کلي نفي نمي شود، بهترين شکل فعاليت‌هاي گروهي که با ارزش‌هاي اسلامي تناسب دارد، همان الگويي است که امام خمینی(رحمهَ الله) عرضه کردند. در شيوه فعاليت‌هاي حزبي اشکالاتي وجود دارد که در اين شکل از کار گروهي نيست. احزاب همواره به دست چند نفر تأسيس مي شوند که آنان درواقع، گرداننده کارند، و تفکر حاکم بر حزب نيز تفکر آنان است. ايشان ادعا مي کنند از
بزرگترین فریضه
روش‌ها و مصاديق بارز امر به معروف و نهي از منکر