امام خميني«رضوان‌الله‌تعالي‌عليه» در رابطه با مبارزه با کفر و استکبار مي‌فرمايند: «مگر بيش از اين است كه فرزندان عزيز اسلامِ ناب محمدى در سراسر جهان بر چوبههاى دار مىروند؟ مگر بيش از اين است كه زنان و فرزندان خردسال حزب الله در جهان به اسارت گرفته مىشوند؟ بگذار دنياى پست ماديت با ما چنين كند ولى ما به وظيفه‌ي اسلامى خود عمل كنيم.»(12) حالا اگر ما کشته نشويم، آيا نمي‌ميريم؟ خوب فکر کنيد، الآن وضع شهدا بهتر است يا وضع من و شما؟ ما در حال حاضر مانده‌ايم چه کنيم و پيوسته نسبت به صحت اعمال و تصميماتمان در ترديد هستيم امّا شهدا به وقتش به‌خوبي وظيفه را تشخيص دادند و گوي سعادت را بردند و اين توفيق بزرگي است که نصيب آن‌ها شد، چون با عقل خدا؛ يعني شريعت الهي زندگي کردند و نهايت کارشان آنچنان عالي شد.
چرا نيم عمر ما در پريشاني است و نيم ديگر در پشيماني ولي امام خميني«رضوان‌الله‌تعالي‌عليه» اين‌قدر با آرامش مي‌فرمايند: ما به وظيفه‌ي اسلامى خود عمل مىکنيم. غير از اين است که روش ما روشي است که خودمان آن را ساخته‌ايم اما روش حضرت امام روشي بود مطابق شريعت الهي؟
دين؛ يعني صحيح زندگي‌کردن. دين؛ يعني رسيدن حکم خدا از طرف قلبِ معصومِ پيامبر و امام به ما. چون پيامبر(صلی الله علیه و آله) معصوم‌اند حکم خدا را کامل به ما مي‌رسانند، همان‌طور که امام معصوم دين خدا را آن‌گونه که هست تبيين مي‌کند.