بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
بَابُ التَّفْوِيضِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ إِلَى الْأَئِمَّةِ عليهم السلام فِي أَمْرِ الدِّينِ
(686) 1- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي زَاهِرٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ النَّحْوِيِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَدَّ بَ نَبِيَّهُ عَلَى مَحَبَّتِهِ فَقَالَ وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ ثُمَّ فَوَّضَ إِلَيْهِ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ قَالَ ثُمَّ قَالَ وَ إِنَّ نَبِيَّ اللَّهِ فَوَّضَ إِلَى عَلِيٍّ وَ ائْتَمَنَهُ فَسَلَّمْتُمْ وَ جَحَدَ النَّاسُ فَوَ اللَّهِ لَنُحِبُّكُمْ أَنْ تَقُولُوا إِذَا قُلْنَا وَ أَنْ تَصْمُتُوا إِذَا صَمَتْنَا وَ نَحْنُ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا جَعَلَ اللَّهُ لِأَحَدٍ خَيْراً فِي خِلَافِ أَمْرِنَا
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
واگذارى امر دين به پيغمبر و ائمه عليهم السلام
ابواسحاق نحوى گويد: بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم و شنيدم مىفرمود: خداى عزوجل پيغمبرش را به محبت خود تربيت كرد و سپس فرمود «تو داراى خلق عظيمى هستى 4 سوره 68» و آنگاه باو واگذار كرد و فرمود «هر چه را پيغمبر براى شما آورد بگيريد؛ و از هر چه منعتان كند باز ايستيد - 7 سوره 59 » و باز فرمود «هر كس از رسولخدا اطاعت كند، خدا را اطاعت كرده است - 80 سوره 4 - » سپس امام فرمود: پيغمبر خدا كار را بعلى واگذار كرد و او را امين شمرد، شما (شيعيان) تسليم شديد و آن مردم (اهل سنت) انكار كردند، بخدا ما شما را دوست داريم كه هرگاه بگوئيم بگوئيد، و هرگاه سكوت كنيم، سكوت كنيد، و ما واسطه ميان شما و خداى عزوجل هستيم، خدا براى هيچكس در مخالفت امر ما خيرى قرار نداده است.
شرح- در اينجا چند مطلب نياز بتوضيح دارد:
1 - جمله اول حديث از عبارات پر مغز عربى است، خصوصاً باعتبار صدور آن از خاندان وحى، و بطور خلاصه پنج معنى را متحمل است: 1 - خداى عزوجل پيغمبرش را طورى كه ميخواست و دوست داشت