سوره التوبة، آيه 58
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْها رَضُوا وَ إِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْها إِذا هُمْ يَسْخَطُونَ «58»
و بعضى از منافقان در صدقات (تقسيم زكات)، به تو عيب مى گيرند. پس اگر چيزى از آن (اموال) به آنان داده شود، راضى مى شوند (و تو را عادل مى شمارند)، ولى اگر چيزى به آنان داده نشود، به ناگاه آنان خشمگين مى شوند (و تو را به بى عدالتى متّهم مى كنند).
نكته ها:
«لَمز»، عيب جويى روبروست و اگر پشت سر عيب جويى كنند، «هَمز» است.
شخصى كه بعدها رهبر خوارج و مارقين شد، در تقسيم زكات به پيامبر صلى الله عليه و آله اعتراض كرد و گفت: به عدالت رفتار كن!!
حضرت فرمود: چه كسى از من عادل تر است؟ عمر خواست به خاطر اين جسارت او را بكشد، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: رهايش كنيد، او پيروانى خواهد داشت كه چنان عبادت كنند كه شما عبادت هاى خويش را نسبت به آنها ناچيز خواهيد شمرد (اشاره به عبادت هاى خشك و بى ولايت آنان). با آن همه عبادت از دين خارج مى شوند، همچون خروج تير از كمان.
سرانجام آن شخص در جنگ نهروان به دست على عليه السلام به هلاكت رسيد.
پيام ها:
1- منافق، حتّى نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله نيش مى زند و جسارت مى كند. «يَلْمِزُكَ»
2- لبه ى تيز حملات منافقان و تبليغات سوء آنان، رهبرى است. «يَلْمِزُكَ»
3- همه ى اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله عادل نبوده اند. «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ»
4- مسئولان نظام اسلامى نبايد تحت تأثير عيب جويى هاى منافقان قرار گيرند. «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ»
5- آغاز برخى انحراف ها، بى ادبى و جسارت به رهبر است كه از خودخواهى سرچشمه مى گيرد. (با توجّه به شأن نزول)