صفحه ٤٣٦

سوره التوبة، آيه 52

قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ «52»
 (اى پيامبر! به منافقان) بگو: آيا براى ما جز يكى از دو نيكى (فتح يا شهادت) را انتظار داريد؟ ولى ما منتظريم كه عذاب خداوند يا از سوى خودش يا به دست ما به شما برسد. پس شما منتظر باشيد، ما نيز با شما در انتظار مى مانيم.

نكته ها:
اين آيه، توضيحى بر آيه ى قبل است كه خدا را مولاى مؤمنان دانست، خدايى كه جز خير نمى نويسد و حتّى اگر شهادت هم مقرّر كند، خير وخوبى است.
امام باقر عليه السلام در تفسير «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» فرمودند: مراد يا مرگ در راه خدا و يا درك ظهور امام زمان عليه السلام است. «1»

پيام ها:
1- بايد ديدگاه «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» را براى دوست ودشمن، تبيين وتبليغ كرد. «قُلْ»
2- ارزشها و ملاك هاى ارزش گذارى، در بينش مؤمنان و منافقان متفاوت است.
 «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» در ديد اهل ايمان، عمل به وظيفه مهم است، رفتن يا ماندن مهم نيست، مهم در خط بودن است، لذا فتح يا شهادت، هر دو پيروزى است.
3- منافقان، اگر در جنگ ودرگيرى با نظام اسلامى كشته شوند، دوزخى اند و اگر بدون جنگ هم بميرند، اهل دوزخ اند. پس به دست مؤمنان، يا از سوى خدا گرفتار عذاب مى شوند. «مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا»
4- مؤمن، به هدف ونتيجه ى كار يقين دارد. «فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ»