خود را تمام کرد، آنها را در اطاق یا اطاقهاى متعدّدى در کنار هم مى چینند، و به صورت موزه هاى تماشایى درمى آورند، و از فامیل و دوستان دعوت مى کنند که به تماشاى این موزه بیایند!
چه عادت شوم و زشت و رسم ناپسندى!
بدیهى است اگر جهیزیّه از نظر کیفیّت و کمیّت در سطح پایین باشد، عرق شرمسارى بر چهره عروس و نزدیکان او مى نشیند، و بگومگوها شروع مى شود، یکى طنز مى گوید، دیگرى پشت چشم نازک کرده و با نیشخند مى گوید: انشاءاللّه مبارکشان باشد! دیگرى از روى ترحّم مى گوید: اینها مهم نیست مهم آن است که یکدیگر را دوست بدارند!
و اگر زیاد باشد، باد به غبغب انداخته، به شرح گسترده اى درباره تهیّه هر یک از قسمتهاى آن پرداخته، و زحماتى را که براى تهیّه آن از بازارها به قیمتهاى گزاف، از سفر مکّه و زیارت سوریه، از فروشگاههاى درجه اوّل و منحصر به فرد کشیده اند، مى پردازند.
کسى نیست از این افراد بپرسد اگر جهیزیّه براى زندگى خصوصى عروس و داماد تهیّه شده، نمایش آن براى دیگران چه معنایى دارد! هدف از این نمایش مضحک و بى معنا چیست!