صفحه ٨٥

حقوق دوستان
88- مراقبت از سرانجام و آینده
تباه كردن زاد و توشه نوعى فساد است و سبب فاسد شدنِ معاد. هر كارى سرانجامى دارد (و باید مراقب سرانجام آن بود.) آنچه برایت مقدر شده به زودى به تو خواهد رسید.
89- بازرگانی سوددهنده
هر بازرگانى خود را به مخاطره مى اندازد. (همواره دنبال فزونى مباش زیرا) چه بسا سرمایه كم از سرمایه زیاد پربركت تر و رشدش بیشتر است. نه در كمك كارِ پست خیرى است و نه در دوستِ متهم فایده اى.
90- دوری از لجاجت سركش
تا روزگار در اختیار توست به آسانى از آن بهره گیر و هیچ گاه نعمتى را كه دارى براى آنكه بیشتر به دست آورى به خطر مینداز. از سوار شدن بر مركب سركش لجاجت برحذر باش كه تو را بیچاره مى كند.
91- دفع بدی‌ها با نیكی‌ها
(فرزندم!) در مقابل برادر دینى خود (این امور را بر خود تحمیل كن:) به هنگام قطع رابطه از ناحیه او، تو پیوند برقرار نما و در زمان قهر و دوریش به او نزدیك شو، در برابر بخلش، بذل و بخشش و به وقت دورى كردنش نزدیكى اختیار كن.
92- عذرپذیری
به هنگام سخت گیریش نرمش و به هنگام جرم، عذرش را بپذیر، آن گونه كه گویا تو بنده او هستى و او صاحب نعمت توست. اما بر حذر باش از اینكه این كار را در غیر محلش قرار دهى یا درباره كسى كه اهلیّت ندارد به كار بندى.