صفحه ٧٩

واقع نگری
75- توجه به منزلگاه آینده
آرام باش (و كمى صبر كن) كه به زودى تاریكى برطرف مى شود (و حقیقت آشكار مى گردد) گویا این مسافران، به منزل رسیده اند (و پایان عمر را با چشم خود مى بینند.) نزدیك است كسى كه سریع حركت مى كند به منزلگاه (مرگ) برسد.
76- مسافران رونده
پسرم بدان آن كس كه مركبش شب و روز است، او را مى برند و در حركت است، هرچند خود را ساكن پندارد و پیوسته قطع مسافت مى كند، گرچه ظاهراً ایستاده است و استراحت مى كند.
77- پرهیز از آرزوهای هلاك كننده
و به یقین بدان هرگز به همه آرزوهایت دست نخواهى یافت و (نیز بدان) هرگز از اجلت تجاوز نخواهى كرد (و بیش از آنچه مقرر شده عمر نمى كنى) و تو در همان مسیرى هستى كه پیشینیان تو بودند (آنها رفتند و تو هم خواهى رفت).
78- میانه روی و اعتدال پاینده
حال كه چنین است، در به دست آوردن دنیا زیاده روى مكن و در كسب و كار میانه رو باش، زیرا بسیار دیده شده كه تلاش فراوان (در راه دنیا) به نابودى منجر گردیده (اضافه بر این) نه هر تلاش گرى به روزى رسیده و نه هر شخص میانه روى محروم گشته است.
79- بزرگواری بازدارنده
نفس خویشتن را از گرایش به هر پستى گرامى دار (و بزرگوارتر از آن باش كه به پستى‌ها تن در دهى) هرچند گرایش به پستى‌ها تو را به خواسته هایت برساند، زیرا تو هرگز نمى توانى در برابر آنچه از شخصیت خود در این راه از دست مى دهى بهاى مناسبى به دست آورى و برده دیگرى مباش، خداوند تو را آزاد آفریده است.