مروری اجمالی بر گستره و ابعاد تربیت در قرآن و حدیث
اول) اهمیت و ارزش؛
1- هستی برای بشر
ابر و باد و مه و خورشید و فلک برای انسان، خداوند میفرماید: «خَلَقَ لَكُم»(1) برای شما خلق کردم. «سَخَّرَ لَكُمُ»(2) در تسخیر و اختیار شما قرار دادم. «مَتاعاً لَكُم»(3) جهت بهرهبرداری شما قرار دادم. خورشید و آسمان و دریاها، هستی برای بشر است.
2- بشر هم برای عبادت است
قرآن میفرماید: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ»(4) من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینكه عبادتم كنند (و از این راه تكامل یابند و به من نزدیك شوند)!
خوراک و پوشاک و مسکن سه اصل مشترک انسان و حیوان است، انسان برای اینها آفریده نشده است، بلکه به عکس دنیا و نعمتهای بیشمار آن برای انسان است، پس هستی برای بشر است تا بشر قدمی بالاتر از حیوانها بر دارد، و آن عبادت است.
3- عبادت هم برای تقواست
خداوند درقرآن میفرماید:
راه تربیت
تربیت در قرآن و حدیث