صفحه ٧٥

ضرورت یاد مرگ
68- سرانجام حتمی
و (بدان) تو رانده شده مرگ هستى (و مرگ پیوسته در تعقیب توست و سرانجام تو را شكار خواهد كرد) همان مرگى كه هرگز فرار كننده اى از آن نجات نمى یابد و هركس را او در جستجویش باشد از دست نمى دهد و سرانجام وى را خواهد گرفت.
69- توبه سریع
بنابراین از این بترس كه مرگ زمانى تو را بگیرد كه در حال بدى باشى (حال گناه) در صورتى كه تو پیش از فرا رسیدن مرگ با خویشتن گفتگو مى كردى كه توبه كنى؛ ولى مرگ میان تو و توبه حایل مى شود و اینجاست كه خویشتن را به هلاكت افكنده اى.
70- بیاد مرگ
پسرم! بسیار به یاد مرگ باش و به یاد آنچه به سوى آن مى روى و پس از مرگ در آن قرار مى گیرى به گونه اى كه هرگاه مرگ به سراغ تو آید تو خود را (از هر نظر) آماده ساخته و دامن همت را در برابر آن به كمر بسته باشى. نكند ناگهان بر تو وارد شود و مغلوبت سازد.
71- دوری از حرص و غرور
و سخت بر حذر باش كه دلبستگى‌ها و علاقه شدید دنیاپرستان به دنیا و حمله حریصانه آنها به دنیا، تو را نفریبد و مغرور نسازد زیرا خداوند تو را از وضع دنیا آگاه ساخته و نیز دنیا خودش از فنا و زوالش خبر داده و بدى هایش را براى تو آشكار ساخته است.