صفحه ٢١٥

 اختلافات خود تو را به داورى طلبند، وسپس از داورى تو در دل خود احساس ناراحتى نکنند و کاملا تسلیم باشند».
و سرانجام مى گوید:
«(إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللهِ لاَ نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلاَ شُکُوراً);(133) ما فقط شما را بخاطر خدا اطعام مى کنیم وهیچ پاداشى و سپاسى از شما نمى خواهیم».
مقام ایمان و رضا و تسلیم ایجاب مى کند که تمامى آلام و دردها و غم هاى جانسوز خود را به دست فراموشى بسپارد و تنها از رضاى خدا، از پیامبر(صلى الله علیه وآله)، از ولىّ او، و از آینده اسلام و مسلمین سخن بگوید.
با این مقدمه کوتاه که اشاراتى به محتواى خطبه داشت به سراغ اصل خطبه مى رویم و آن را در پنج بخش مورد بررسى قرار مى دهیم ولى قبلا لازم است به اسناد خطبه بپردازیم:
    
     بررسى اسناد خطبه بانوى اسلام(علیها السلام)
    این خطبه در منابع مختلفى نقل شده است، هم در کتب عامه و هم در کتب خاصه، و از جمله هفت منبع زیر قابل توجه است:
1ـ مرحوم شیخ طبرسى (رضوان الله علیه) آن را در «احتجاج» ذکر کرده است.(134)