صفحه ١٨٥

«اِذَا الْتَبَسَتْ عَلَیْکُمُ الْفِتَنُ کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَیْکُمْ بِالْقُرآنِ، فَمَنْ جَعَلَهُ اَمامهُ قادَهُ اِلَى الْجَنَّةِ، وَ مَنْ تَرَکَهُ خَلْفَهُ ساقَهُ اِلَى النّارِ; هنگامى که فتنه ها همچون پرده هاى شب ظلمانى به شما روى آورد باید به سایه قرآن پناه برید، آن کس که قرآن را پیش روى خود قرار دهد ـ و از آن پیروى کند ـ به بهشتش رهبرى کند، و آن کس که آن را پشتِ سر افکنده به دوزخش مى راند».
بر آنها فریاد مى زند که : قرآن را رها نکنید، اوامر و نواهى آن روشن است، و دستورهایى را که براى مسأله خلافت بعد از پیامبر(صلى الله علیه وآله) داده آشکار است، پیش بینى لازم را براى بعد از رحلتش کرده، و چیزى در پرده ابهام باقى نگذارده است.
 
     4ـ هشدار به اصحاب و یاران پیامبر(صلى الله علیه وآله)
    بانوى اسلام(علیها السلام)، این فریادگر زمان، به آنها هشدار مى دهد که اگر یادگار بزرگ پیامبر(صلى الله علیه وآله) (قرآن) را رها کنید و دست به دامان غیر آن بزنید، و افکار ناتوان خود را بر تعلیمات اسلام مقدّم دارید، و به بهانه مصلحت اندیشى ها یا جلوگیرى از فتنه ها خود را حاکم بر قرآن بدانید، نه محکوم فرمان آن، زیان بزرگى دامان شما را خواهد گرفت.
آتش فتنه در جامعه شما هرگز خاموش نخواهد شد، و از آنچه مى ترسید در آن واقع مى شوید، روح اسلام از میان شما رخت بر مى بندد و جز قشرى بى مغز، و ظاهرى بى محتوا چیزى باقى نخواهد ماند.