صفحه ١٢٥

 4ـ یک محاکمه تاریخى
    فدک ـ چنانکه گفتیم ـ در زمان رسول الله(صلى الله علیه وآله) طبق آیه (وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ) از سوى پیغمبر(صلى الله علیه وآله) به فاطمه زهرا(علیها السلام)واگذار شد، این مطلبى است که نه تنها مفسّران شیعه بلکه جمعى از علماى اهل سنّت نیز از صحابى معروف ابوسعید خدرى نقل کرده اند که اسناد آن را قبلا بیان کردیم.
بعد از رحلت پیامبر(صلى الله علیه وآله) حکومت وقت دست روى آن گذارد، نمایندگان فاطمه(علیها السلام) را از آن بیرون کرد، این مطلبى است که ابن حجر دانشمند معروف اهل سنّت در کتاب «صواعق» و سمهودى در «وفاء الوفاء» و ابن ابى الحدید در «شرح نهج البلاغه» آورده اند.
بانوى اسلام براى گرفتن حق خود از دو راه وارد شد:
نخست از طریق هدیه پیامبر(صلى الله علیه وآله) به او، و دیگر از طریق ارث (هنگامى که مسأله هدایت پیامبر(صلى الله علیه وآله)مورد قبول واقع نگشت).
در مرحله اوّل بانوى اسلام امیرمؤمنان على(علیه السلام) و امّ ایمن را به عنوان گواه نزد خلیفه اوّل دعوت نمود، ولى خلیفه به این بهانه که شاهد براى اثبات این دعاوى باید دو مرد باشد این شهود را نپذیرفت.
سپس به ادعاى حدیثى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) که فرموده است : «ما