صفحه ١١١

50

افراد از خود راضى و مغرور!

لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوا وَّیُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِمَا لَمْ یَفْعَلُوا فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
گمان مبر آن ها که از اعمال (زشت) خود خوشحال مى شوند ودوست دارند در برابر کار (نیکى) که انجام نداده اند مورد ستایش قرار گیرند از عذاب (الهى) برکنارند، (بلکه) براى آن ها عذاب دردناکى است. (آل عمران/188)

تفسیر
افراد زشتکار دو دسته اند: دسته اى به راستى از عمل خود شرمنده اند، و روى طغیان غرائز، مرتکب زشتى ها و گناهان مى شوند. نجات این دسته، بسیار آسان است، زیرا همیشه بعد از انجام گناه پشیمان شده، مورد سرزنش وجدان بیدارشان قرار مى گیرند.
ولى دسته دیگرى هستند، نه تنها احساس شرمندگى نمى کنند بلکه به قدرى مغرور و از خود راضى هستند، که از اعمال زشت