صفحه ١٩٣

85

حکایتى دیگر از لطف بیکران او

إِنَّ اللهَ لاَ یَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِنْ تَکُنْ حَسَنَةً یُضَاعِفْهَا وَیُؤْتِ مِنْ لَّدُنْهُ أَجْرآ عَظِیمآ
خداوند (حتّى) به اندازه سنگینى ذره اى ستم نمى کند و اگر کار نیکى باشد، آن را دو چندان مى سازد و از نزد خود، پاداش عظیمى (در برابر آن) مى دهد. (نساء/40)

تفسیر
«ذره» در اصل به معنى مورچه هاى بسیار کوچکى است که به زحمت دیده مى شود و بعضى گفته اند در اصل اجزاء فوق العاده کوچکى از غبار است که در هوا معلق است، و به هنگام تابش آفتاب از روزنه کوچکى به نقاط تاریک، آشکار مى شود، و نیز گفته اند اگر انسان دست خود را روى خاک و مانند آن بگذارد و سپس به دست خود بدمد، اجزایى که در هوا پراکنده مى شود هر یک ذره نامیده مى شود. ولى تدریجاً به هر چیز کوچکى ذره گفته شده است، و امروز به «اتم» که کوچکترین جزء اجسام است نیز ذره