صفحه ٩٤

40

چرا افراد گناهکار غرق در نعمتند؟

... إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُوا إِثْمآ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ
... ما به آنان مهلت مى دهیم که بر گناهان خود بیفزایند و عذاب خوار کننده اى براى آن ها مى باشد. (آل عمران/178)

تفسیر
کسانى که در گناه و عصیان، غرق شوند و طغیان و نافرمانى را به مرحله نهایى برسانند، خداوند آن ها را به حال خود وامى گذارد و به اصطلاح به آن ها میدان مى دهد تا پشتشان از بار گناه سنگین شود و استحقاق حداکثر مجازات را پیدا کنند. این ها کسانى هستند که تمام پل ها را در پشت سر خود ویران کرده اند، و راهى براى بازگشت نگذاشته اند و پرده حیا و شرم را دریده و لیاقت و شایستگى هدایت الهى را کاملاً از دست داده اند.
در خطبه اى که بانوى شجاع اسلام زینب کبرى (علیها السلام) در شام در برابر حکومت خودکامه جبار، ایراد کرد، استدلال به این آیه را در برابر یزید طغیان گر که از مصادیق روشن گنهکار غیر قابل بازگشت