صفحه ٢٠٠

88

چرا خودستایى؟

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یُزَکُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللهُ یُزَکِّى مَنْ یَشَاءُ وَلاَ یُظْلَمُونَ فَتِیلا
آیا ندیدى کسانى را که خودستایى مى کنند؟! (این خودستایى ها، بى ارزش است) بلکه خدا هر کس را بخواهد، ستایش مى کند و کمترین ستمى به آن ها نخواهد شد. (نساء/49)

تفسیر
در این آیه اشاره به یکى از صفات نکوهیده شده که گریبان گیر بسیارى از افراد و ملت ها مى شود و آن خودستایى و خویشتن را پاک نشان دادن و فضیلت براى خود ساختن است، در حقیقت فضیلت چیزى است که خداوند آن را فضیلت بداند نه آن چه خودستایان براى خود از روى خودخواهى قائل مى شوند و به خویش و دیگران ستم مى کنند.
سرچشمه این کار همان عجب و غرور و خودبینى است که