مقدمه
الَّذِى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلا...
آن کس که مرگ و حیات را آفرید، تا شما را بیازماید که کدام یک از شما بهتر عمل مى کنید.... (ملک/2)
همه مى دانیم، ما انسان ها در مدت محدودى که در این دنیا زندگى مى کنیم، آمده ایم براى این که استعدادها و توانایى درونى خود را شناخته، به رشد و تعالى همه جانبه رسیده، به سعادت وخوشبختى نائل آییم. این مهم بخودى خود امکان پذیر نبوده، نیاز به برنامه و راهنمایى دارد. برنامه اى که همه جوانب را در نظر گرفته، بتواند اهداف ما انسان ها را در زندگى محقق سازد.
آیا چنین برنامه اى را کسى که خالق انسان است و از همه رمز ورازهاى وجود او باخبرمى باشد، باید ارائه دهد یا مخلوقات او؟
آن خالق مهربان، ما را آفرید و همو اهداف خلقت را وضع کرد و همو به ما برنامه داد. او قرآن را بر خاتم رسولانش (صلی الله علیه و آله) نازل فرمود. بهترین برنامه زندگى را در آن ترسیم و پیامبر (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) نیز آیات الهى را براى رهروان راه هدایت و سعادت به خوبى تبیین نموده اند.