از این آیه ضمناً استفاده مى شود که یک همنشین بد تا چه اندازه مى تواند در سرنوشت انسان مؤثر باشد، تا آن جا که او را به آخرین درجه سقوط بکشاند.
و نیز از آن استفاده مى شود که رابطه «متکبران» با «شیطان و اعمال شیطانى» یک رابطه مستمر است نه موقت و گاهگاهى، چرا که شیطان را به عنوان رفیق و «قرین» و همنشین خود انتخاب کرده اند.(1)