معارف بوک

زکات تخصیص داده شده است و تشدیدهائى که در آیه به چشم مى خورد نیز دلیل بر این است که منظور انفاق مستحبى نیست.
سپس سرنوشت آن ها را در رستاخیز، چنین توصیف مى کند : «سیطوقون ما بخلوا به یوم القیامه؛ بزودى اموالى را که در مورد آن بخل ورزیدند، همانند طوقى در گردن آن ها مى آویزند».
از این جمله استفاده مى شود، اموالى که حقوق واجب آن، پرداخته نشده، و اجتماع، از آن بهره اى نگرفته است و تنها در مسیر هوس هاى فردى و گاهى مصارف جنون آمیز بکار گرفته شده ویا بى دلیل روى هم انباشته گردیده و هیچ کس از آن استفاده نکرده، همانند سایر اعمال زشت انسان، در روز رستاخیز طبق قانون تجسم اعمال، تجسم مى یابد، و به صورت وسیله عذاب دردناکى در خواهد آمد.
تجسم اموال به طوقى که بر گردن مى افتد اشاره به این حقیقت است که انسان تمام سنگینى مسئولیت آن ها را تحمل خواهد کرد بدون این که از آثار آن ها بهره مند گردد، اموال سرشارى که به طور جنون آمیز جمع آورى و نگهدارى گردد و در خدمت اجتماع نباشد جز زنجیر و زندان، براى صاحب آن چیزى نیست زیرا مى دانیم بهره گیرى شخصى از مال و ثروت، حدود معینى دارد و از آن که بگذرد جز یک نوع اسارت و سنگینى بیهوده نتیجه اى نخواهد داشت مگر این که از برکات معنوى آن برخوردار و در مسیر کارهاى مثبت قرار گیرد.