صفحه ٢١٠

 و اين است نمونه بارز يك بام و دو هوا!
   ولى همان گونه كه گفتيم مسأله طول عمر، قطع نظر از معتقدات مذهبى خدا پرستان درباره قدرت خداوند و مسأله اعجاز، با منطق علوم طبيعى روز كاملا قابل هضم است; تنها مشكلى كه در اين راه وجود دارد اين است كه ما راستى خود را از قيد و بند پيشداوريها، تعصّبهاى خاص، و عادات و رسومى كه به آن خو گرفته ايم آزاد كنيم، و تنها تسليم دليل و منطق باشيم و بحث حرّ و آزاد!
   ما هنگامى كه در جرائد مى خوانيم يك مرد اتريشى 140 سال از عمرش گذشته بود در حالى كه حتّى يك بار هم بيمار نشده بود!
   و يا مردى در كلمبيا در سنّ 167 سالگى كاملا جوانى اش محفوظ بود!
   و يا مردى در چين در سنّ 253 سالگى مويش سياه بود!
   از اينها تعجّب مى كنيم; زيرا هر چه باشد بر خلاف افراد معمول و عادى است; ولى اگر منابع اين خبر مورد اطمينان باشند، و يا در همه مطبوعات به عنوان يك خبر قطعى ذكر شود آن را خواهيم پذيرفت.
   امّا چرا هنگامى كه در حديث مى خوانيم:
   «القائم هوالّذى اذا خرج كان فى سنّ الشيوخ و منظرالشّبان; قوىّ فى بدنه; هنگامى كه قائم خروج مى كند در سنّ پيران است امّا با چهره جوانان و از نظر جسمى نيز نيرومند است.» تعجّب مى كنيم.
   شيعه مى گويد:
   چگونه بر طرز فكر آنهايى كه براى نوح و مسيح، عمر طولانى قائلند، و