بخش پنجم
إلْزَمُوا آلْأَرْضَ، وَآصْبِرُوا عَلَى آلْبَلاءِ. وَلا تُحَرِّکُوا بِأَیْدِیکُمْ وَسُیُوفِکُمْ فِی هَوَى أَلْسِنَتِکُمْ، وَلا تَسْتَعْجِلُوا بِما لَمْ یُعَجِّلْهُ آللهُ لَکُمْ. فَإِنَّهُ مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَى فِرَاشِهِ وَهُوَ عَلَى مَعْرِفَةِ حَقِّ رَبِّهِ وَحَقِّ رَسُولِهِ وَأَهْلِ بَیْتِهِ مَاتَ شَهِیداً، وَوَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى آللهِ، وَآسْتَوْجَبَ ثَوَابَ مَا نَوَى مِنْ صَالِحِ عَمَلِهِ، وَقَامَتِ آلنِّیَّةُ مَقَامَ إِصْلاتِهِ لِسَیْفِهِ؛ فاِنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ مُدَّةً وَأَجَلاً.
ترجمه
بر جاى خود باشید (و بدون اجازه دست به نبرد نزنید). در برابر مشکلات وبلاها شکیبا باشید، دست ها و شمشیرهاى خود را در راه هواى نفس و آنچه بر زبانتان جارى مى شود به کار نگیرید و براى آنچه خداوند تعجیل آن را لازم ندانسته شتاب نکنید، زیرا آن کس از شما که در بستر خویش بمیرد ولى معرفت پروردگار خود و رسول او و اهل بیتش را به طور شایسته داشته باشد، شهید از دنیا رفته است، پاداش او بر خداست و ثواب اعمال صالحى را که قصد آن را داشته، مى برد و نیّتش جاى ضربات شمشیرش را مى گیرد. (بدانید) هر کارى وقتى دارد و سرآمدى.
شرح و تفسیر
هر کارى وقتى دارد!
امام (علیه السلام) در بخش پایانى این خطبه به کسانى که براى شهادت بى تابى و عجله مى کردند و اصرار داشتند که نابه هنگام و بدون برنامه، امام (علیه السلام) آن ها را به مبارزه با