معارف بوک

واقع یک نوع ستم به خویشتن است، زیرا زندگى مادى شما را به هم مى ریزد و از نظر معنوى مایه عقب گرد شما است.
از این آیه ضمناً پاسخ کسانى که توسل جستن به پیامبر و یا امام را یک نوع شرک مى پندارند روشن مى شود، زیرا این آیه صریحاً مى گوید که آمدن به سراغ پیامبر (صلی الله علیه و آله) و او را بر در درگاه خدا شفیع قرار دادن، و وساطت و استغفار او براى گنهکاران مؤثر است، و موجب پذیرش توبه، و رحمت الهى است.
اگر وساطت و دعا و استغفار و شفاعت خواستن از پیامبرشرک بود چگونه ممکن بود که قرآن چنین دستورى را به گنهکاران بدهد! منتها افراد خطاکار باید نخست خود توبه کنند و از راه خطا برگردند، سپس براى قبول توبه خود از استغفار پیامبر (صلی الله علیه و آله) نیز استفاده کنند.
بدیهى است پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمرزنده گناه نیست، او تنها مى تواند از خدا طلب آمرزش کند و این آیه پاسخ دندان شکنى است به آن ها که این گونه وساطت را انکار مى کنند (دقت کنید).
جالب توجه این که قرآن نمى گوید: تو براى آن ها استغفار کن بلکه مى گوید «رسول» براى آن ها استغفار کند، این تعبیر گویا اشاره به آن است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) از مقام و موقعیتش استفاده کند و براى خطاکاران توبه کننده استغفار نماید.
این خود یکى از معانى شفاعت کردن پیامبر و یا فرشتگان و یا