معارف بوک

مرحله اول در مورد زنانى است که نشانه هاى سرکشى و عداوت و دشمنى در آن ها آشکار مى گردد که قرآن در جمله فوق از آن ها چنین تعبیر مى کند: «زنانى را که از طغیان و سرکشى آن ها مى ترسید موعظه کنید و پند و اندرز دهید» و به این ترتیب آن ها که پا از حریم نظام خانوادگى فراتر مى گذارند قبل از هر چیز باید بوسیله اندرزهاى دوستانه و بیان نتائج سوء این گونه کارها آنان را براه آورد و متوجه مسئولیت خود نمود.
«در صورتى که اندرزهاى شما سودى نداد، در بستر از آن ها دورى کنید» و با این عکس العمل و بى اعتنایى و به اصطلاح قهر کردن، عدم رضایت خود را از رفتار آن ها آشکار سازید شاید همین «واکنش خفیف» در روح آنان مؤثر گردد.
«وَ اضْرِبُوهُنَّ» در صورتى که سرکشى و پشت پازدن به وظائف و مسئولیت ها از حد بگذرد و هم چنان در راه قانون شکنى با لجاجت و سرسختى گام بردارند، نه اندرزها تاثیر کند، و نه جدا شدن در بستر و کم اعتنایى نفعى ببخشد و راهى جز «شدت عمل» باقى نماند، براى وادار کردن آن ها به انجام تعهدها و مسئولیت هاى خود چاره منحصر به خشونت و شدت عمل گردد، در این جا اجازه داده شده که از طریق «تنبیه بدنى» آن ها را به انجام وظائف خویش وادار کنند.
ممکن است ایراد کنند که چگونه اسلام به مردان اجازه داده که در مورد زنان متوسل به تنبیه بدنى شوند؟!