بهشت در اختیار آنان مى گذارد که نهرهاى آب از زیر درختان آن جارى است و جاودانه در آن مى مانند.(1)
آیه فوق مى گوید: باغ هاى بهشت با آن همه مواهب مادى نخستین وسیله پذیرائى از پرهیزکاران مى باشد، و اما پذیرائى مهم تر و عالى تر همان نعمت هاى روحانى و معنوى است که با جمله: (و ما عند الله خیر للابرار): آنچه در نزد خداست براى نیکان بهتر است به آن اشاره شده است.(2)