صفحه ١٠١

همچنان با او هستند تا در عرصه محشر در محلّ امن و امانى او را متوقّف کنند و پیوسته در امان خدا و محمّد(صلى الله علیه وآله) است».(106)
روشن است کسانى که محتواى این آیات را در جان خود جاى دهند و در پیکار با دشمنان سرسخت و بى رحم و بى منطق تردید و تزلزل به خود راه ندهند، هم پایه هاى دین و ایمانشان قوى مى شود و هم ترس و ذلّت و فقر از آنها برچیده خواهد شد و هم در قیامت در جوار رحمت الهى متنعّم اند.
و در حدیث دیگرى فرمود: «مَن اَرادَ اَن یَعرِفَ حالَنا وَحالَ أعدائِنا فَلیَقرَأ سورَةَ مُحَمَّد فَإنَّهُ یَراها آیَةً فینا وَآیَةً فیهِم; هر کس بخواهد حال ما و دشمنان ما را بنگرد، سوره محمّد را بخواند که آیه اى درباره ماست و آیه اى درباره آنها».(107)
این حدیث را مفسّران اهل سنّت نیز نقل کرده اند (108) و بیانگر این واقعیّت است که نمونه اکمل ایمان، اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) بودند و نمونه بارز کفر و نفاق بنى امیّه. درست است که در این سوره تصریحى به عنوان اهل بیت و بنى امیّه نیامده، ولى چون از دو گروه مؤمن ومنافق و ویژگى هاى آنها بحث شده است پیش از هر چیز اشاره به آن دو مصداق روشن مى کند و در عین حال مانع از شمول سوره نسبت به سایر افراد مؤمن و منافق نیست.