سوره مزّمّل
در حدیثى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم که فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ المُزَّمِّلِ رُفِعَ عَنهُ العُسرُ فِى الدُّنیا وَالآخِرَةِ; هر کس سوره مزّمّل را بخواند، سختى ها در دنیا و آخرت از او برداشته مى شود».(167)
و در حدیثى امام صادق(علیه السلام) فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ الْمُزَّمِّلِ فِى العِشاءِ الآخِرَةِ أو فی آخِرِ اللیلِ کانَ لَهُ اللیلُ وَالنَّهارُ شاهِدَینِ مَعَ السُّورَةِ وَأحیاهُ اللّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَأماتَهُ میتَةً طَیِّبَةً; هر کس سوره مزّمّل را در نماز عشاءِ دوم (منظور همان نماز عشاء است، زیرا گاه به مغرب عشاءِ اوّل گفته مى شود) یا در آخر شب بخواند، شب و روز و همچنین خود این سوره، روز قیامت گواه او خواهد بود و خداوند او را حیات پاکیزه و مرگ پاکیزه اى خواهد داد».(168)
مسلّماً این فضایل بزرگ در صورتى است که محتواى سوره دایر به قیام شبانه، تلاوت قرآن، صبر، استقامت، ایثار و انفاق عملى شود، نه تلاوتى خالى از عمل.