صفحه ١٦٣

    سوره ضحى
در فضیلت این سوره همین بس که در حدیثى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)نقل شده است: «مَن قَرَأَها کانَ مِمَّن یَرضاهُ اللّهُ وَلِمُحَمَّد(صلى الله علیه وآله) أن یَشفَعَ لَهُ وَلَهُ عَشرُ حَسَنات بِعَدَدِ کُلِّ یَتِیم وَسائِل; هر کس آن را تلاوت کند، از کسانى خواهد بود که خدا از آنها راضى مى شود و شایسته است محمّد(صلى الله علیه وآله) از او شفاعت کند و به عدد هر یتیم و مسکین سؤال کننده ده حسنه براى او خواهد بود».(210)
و این همه فضیلت از آنِ کسى است که آن را بخواند و در عمل به کار بندد.
قابل توجّه اینکه مطابق روایات متعدّدى این سوره و سوره آینده (سوره ألم نشرح) یک سوره است، و چون در نماز بعد از حمد باید یک سوره کامل خوانده شود، این دو سوره را باید با هم خواند (نظیر این معنى درباره سوره هاى فیل و لاِیلاف نیز گفته شده است).
و اگر درست در محتواى این دو سوره دقّت کنیم درمى یابیم که