سوره سجده
در حدیثى پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «وَمَن قَرَأ الم تَنزیلَ وَتَبارَکَ الَّذِى بِیَدِهِ الْمُلْکُ، فَکَأَنَّما أحیا لَیلَةَ القَدرِ; هر که سوره الم تنزیل و تبارک را بخواند مانند آن است که شب قدر را احیا گرفته».(70)
و در روایتى امام صادق(علیه السلام) فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ السَّجدَةِ فی کُلِّ لَیلَةِ جُمُعَة أعطاهُ اللّهُ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ وَلَم یُحاسِبهُ بِما کانَ مِنهُ وَکانَ مِن رُفَقاءِ مُحَمَّد(صلى الله علیه وآله) وَأهلِ بَیتِهِ; هر که سوره سجده را در هر شب جمعه بخواند خداوند نامه اعمالش را به دست راست او مى دهد و گذشته اش را مى بخشاید و از دوستان محمّد(صلى الله علیه وآله) و اهل بیتش(علیهم السلام)خواهد بود».(71)
در این سوره چون بحث هاى گسترده اى از مبدأ و معاد و مجازات هاى مجرمان در روز رستاخیز و درس هاى هشداردهنده اى مربوط به مؤمنان و کافران آمده است، بى شک تلاوت آن ـ البتّه تلاوتى که سرچشمه اندیشه و اندیشه اى که مبدأ