روشن است که این فضایل بزرگ پیوندى با آن محتواى برجسته دارد، محتوایى که هرگاه در زندگى انسان در بعد «اعتقادى» و «عملى» او انعکاس یابد، بدون شک مستحقّ این فضایل عظیم است و اگر در این روایات سخن از تلاوت به میان آمده، منظور تلاوتى است که مقدّمه اى براى ایمان و عمل باشد.
تعبیر پرمعنایى که در یکى از روایات نبوى وارد شده و مى گوید: هرکس «حم» را بخواند و به آن ایمان داشته باشد، شاهد گویاى این سخن است.