بى شک محتواى پربار این دو سوره و درس هاى مهمّ توحیدى آن و برنامه هاى سازنده عملى که در آن ارائه شده، کافى است هر انسانى را که اهل اندیشه و الهام و عمل باشد، به بهشت جاویدان سوق دهد.
بلکه شاید اگر تنها از نخستین آیه سوره عنکبوت الهام بگیریم، مشمول سوگند امام صادق(علیه السلام) شویم، همان آیه اى که موضوع امتحان عمومى انسان ها را مطرح کرده و مى گوید: همه بدون استثنا در بوته آزمایش قرار مى گیرند تا سیه روى شوند آنان که غش دارند.
چگونه ممکن است انسان این آزمون عظیم را کاملاً باور داشته باشد و خود را براى آن آماده نسازد و اهل تقوا نگردد؟