آن را تلاوت کنند. هر که تلاوت آن را ادامه دهد خداوند روز قیامت نامه اعمالش را به دست راستش مى سپارد و آنچه را که در اسلام انجام داده محاسبه نمى کند (بلکه) در آخرت آن قدر به او پاداش مى دهد که راضى شود».(49)
در حدیث دیگرى پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَن قَرَأها اُعطِىَ یَومَ القِیامَةِ ثَوابَ المُهاجِرِینَ وَالأنصارِ; هر که آن را بخواند روز رستاخیز ثواب مهاجران و انصار نصیبش خواهد شد».(50)
باز لازم مى دانیم این حقیقت را تکرار کنیم که این همه پاداش هاى عظیم که براى تلاوت سوره هاى قرآن از پیامبر(صلى الله علیه وآله)و ائمّه(علیهم السلام) به ما رسیده، هرگز مفهومش این نیست که تنها با تلاوت این همه نتیجه عاید انسان شود، بلکه منظور تلاوتى است که مقدّمه اندیشه باشد، اندیشه اى که آثارش در تمام اعمال و گفتار انسان متجلّى شود و اگر محتواى اجمالى این سوره را در نظر بگیریم خواهیم دید که روایات فوق تناسب کاملى با محتواى این سوره دارد.