احتمال داده اند که منظور، آخرین آیه سوره حشر است، هر چند دلیل روشنى براى این معنى در دست نیست.(134)
در حدیث دیگرى از امام باقر(علیه السلام) مى خوانیم که فرمود: «مَن قَرَأَ المُسَبِّحاتِ کُلَّها قَبلَ أن یَنامَ لَم یَمُت حَتّى یُدرِکَ القائِمَ(علیه السلام) وَإن ماتَ کانَ فی جَوارِ رَسولُ اللّهِ(صلى الله علیه وآله); کسى که مسبّحات (سوره هاى پنجگانه مزبور) را بخواند، از دنیا نمى رود تا حضرت مهدى(علیه السلام) را درک کند و اگر قبلاً از دنیا برود در جهان دیگر در همسایگى رسول خدا(صلى الله علیه وآله)خواهد بود».(135)