معارف بوک

عدالت در نظام تکوین و آفرینش:
عدالت به معناى قراردادن هر چیز در جاى واقعى و حقیقى خود، و ظلم به معناى بر هم زدن نظم حاکم بر اشیا و قوانین وقرار گرفتن امور در خلاف جایگاه اصلى آن است، و به قول شاعر:

عدل چه بود وضع اندر موضعش     ظلم چه بود وضع در ناموضعش

بنابراین، عدالت نه تنها مأموریّت اصلى پیامبران است، بلکه قانون حاکم بر جهان هستى است، و گردونه عالم هستى بر محور عدالت دور مى زند، تا آنجا که از پیغمبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده که فرمود: «بِالْعَدْلِ قامَتِ السَّماواتُ وَالأَرْضُ».(1)
مثلا کرات آسمانى هر کدام در جاى خود مرتبآ مى چرخند، و این نتیجه تعادل نیروى جاذبه و دافعه است و سرعت سیرشان نیز معیّن است. علاوه بر گردش برگرد خود، بر گرد دیگر کرات هم مى چرخند، و همراه با کهکشان خود نیز سیر مشخص و معیّنى دارند. این نظم دقیق از مظاهر عدالت در