توجّهى نکنند، حکومت اسلامى باید آنها را دستگیر و مجازات کند. و چنانچه آزادى آنها به نظام اسلامى ضربه بزند، باید آنها را زندانى نماید. تکرار مى کنیم که این مرحله، کار افراد عادى نیست، بلکه وظیفه حکومت است.
امام حسین (علیه السلام) و امر به معروف و نهى از منکر
همان گونه که قبلا اشاره شد در عصر حکومت بنى امیّه مخصوصآ یزید منکرات همه جا را فرا گرفته بود، حتّى مرکز حکومت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)، مدینه منوّره، آلوده انواع منکرات و محرّمات شده بود.(1) کار به جایى رسیده بود که گروهى از مردم مدینه به استقبال زنان خواننده مى رفتند و از این کاراحساس شرمندگى نمى کردند! تو خود حدیث مفصّل بخوان از این مجمل، و وضعیّت بقیّه شهرها را که از مرکز ظهور اسلام دور بودند تصوّر کن. البتّه این روند ـ همان گونه که قبلا اشاره شد ـ یک روند طبیعى بود، زیرا وقتى سردمداران حکومت و کسانى که خود را خلیفه و جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله)