«19» قَالُواْ طَآئِرُكُم مَّعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ
(انبیا در پاسخ) گفتند: (اگر شومى و نكبتى وجود دارد) شومى شما از (عملكرد) خود شماست، آیا اگر پند داده شدید (باید فال بد بزنید)؟ بلكه شما قومى اسرافكارید.
نكته ها:
فال بد یكى از خرافاتى است كه در قدیم بوده و امروزه نیز در شرق و غرب هست و هر منطقه و قومى به چیزى فال بد مىزنند. اسلام آن را شرك دانسته و با جمله «الطیرة شرك»(47) بر آن خط بطلان كشیده و جایگزین آن را توكّل بر خداوند دانسته است. «كفّارة الطیرة التوكّل»(48)
فال بد آثار شومى دارد، از جمله: سوء ظن به افراد، ركود در كارها، تلقین شكست و احساس حقّارت. بدترین آن، فال بد به مقدّسات و اولیاى الهى است.
پیامها:
1- در برابر هر سخن انحرافى باید شجاعانه پاسخى روشن عرضه داشت. «قَالُواْ إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِكُمْ، قَالُواْ طَآئِرُكُم مَّعَكُمْ»
2- تكذیب «فكذّبوهما»، تحقیر «تطیّرنا بكم» و تهدید «لنرجمنّكم» از حربه هاى كفّار است.
3- فال بد، از آداب و رسوم جاهلى است.«تطیّرنا بكم»
4- كسى كه منطق ندارد به خرافات متوسّل مى شود. «تطیّرنا بكم»