صفحه ٣٥

«19» قَالُواْ طَآئِرُكُم مَّعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ‏
 (انبیا در پاسخ) گفتند: (اگر شومى و نكبتى وجود دارد) شومى شما از (عملكرد) خود شماست، آیا اگر پند داده شدید (باید فال بد بزنید)؟ بلكه شما قومى اسرافكارید.


 نكته‏ ها:
 فال بد یكى از خرافاتى است كه در قدیم بوده و امروزه نیز در شرق و غرب هست و هر منطقه و قومى به چیزى فال بد مى‏زنند. اسلام آن را شرك دانسته و با جمله «الطیرة شرك»(47) بر آن خط بطلان كشیده و جایگزین آن را توكّل بر خداوند دانسته است. «كفّارة الطیرة التوكّل»(48)
 فال بد آثار شومى دارد، از جمله: سوء ظن به افراد، ركود در كارها، تلقین شكست و احساس حقّارت. بدترین آن، فال بد به مقدّسات و اولیاى الهى است.
 پیام‏ها:
 1- در برابر هر سخن انحرافى باید شجاعانه پاسخى روشن عرضه داشت. «قَالُواْ إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِكُمْ، قَالُواْ طَآئِرُكُم مَّعَكُمْ»
 2- تكذیب «فكذّبوهما»، تحقیر «تطیّرنا بكم» و تهدید «لنرجمنّكم» از حربه ‏هاى كفّار است.
 3- فال بد، از آداب و رسوم جاهلى است.«تطیّرنا بكم»
 4- كسى كه منطق ندارد به خرافات متوسّل مى ‏شود. «تطیّرنا بكم»