كه روزگارش را انقطاعى و مدتش را پايانى نباشد. و آن را براى من پشتيبانى و براى برآمدن مطلبم وسيله اى قرار ده. زيرا كه توئى صاحب رحمت پهناور و كرم سرشار. ((سپس حاجتهاى خود را عرضه ميدارى و آنگاه سجده ميگزارى و در حال سجود ميگوئى:)) فضل تو آسوده خاطرم ساخته، و احسانت بسوى تو رهبريم كرده. از اين رو ترا به حق خودت و به محمد و آلش «صلواتك عليهم» ميخوانم كه مرا نوميد برنگردانى.
14ـ نيايش هنگامى كه ستمى به او ميرسيد يا از ستمگران كارى كه خوش نميداشت ميديد
اى كسى كه اخبار شاكيان بر او پوشيده نيست. و اى كسى كه در شناخت حقيقت اخبار ايشان به گواهيهاى گواهان احتياج ندارد. و اى كسى كه: