صفحه ١٩١

خدايا پس بر محمد و آلش رحمت فرست و هر چه را كه برايم پسنديده ‏اى در نظرم محبوب ساز. و تحمل آنچه را كه بر من وارد ساخته ‏اى آسان فرماى و مرا از آلودگى اعمال پيشينم پاك ساز و از شر افعال ناستوده‏ اى كه از اين پيش مرتكب شده‏ ام بپيراى. و از لذت عافيت كاميابم كن،و گوارائى سلامت را به من بچشان، و بيرون شدنم از اين بيمارى را بسوى عفو و انتقالم از اين در افتادن را بسر منزل گذشت، و بيرون شدنم از اين اندوه را بسوى رحمت، و نجات يافتنم از اين شدت را بسوى گشايش خودت قرار ده، زيرا توئى كه بي شرط استحقاق، احسان ميكنى. و بدون سابقه، نعمت عظيم مي بخشى. و توئى بخشايشگر كريم. و صاحب عظمت و تكريم.

16ـ نيايش، هنگامى كه از گناهان خود طلب گذشت میکرد، یا در طلب عفو از عیوب خود زاری می نمود