قرآن در آیینه نهج البلاغه

پیوند تنگاتنگ و همه سویه نهج البلاغه با قرآن کریم، چندان روشن است که نیازی به استدلال ندارد. یکی از مظاهر این پیوند، اقتباس های قرآنی نهج البلاغه است. اهمیت بررسی این اقتباس ها به چند امر باز می گردد، اولاً: گوناگونی اقتباس های قرآنی است، ثانیاً کارکردهای متفاوت این اقتباس هاست که بی ارتباط با نوع آنها هم نیست. در این نوشتار می کوشیم با رویکردی تحلیلی این اقتباس ها را بررسی کنیم. جلوه های اقتباس قرآنی نهج البلاغه، در سطح خطبه ها، نامه ها وحکمت ها، به اشکال ذیل دیده می شود: اقتباس کامل، جزئی، متغیر، اشاره ای و بالاخره استنباطی. پر بسامدترین گونه، اقتباس جزئی است، و پیچیده ترین اقتباس، استنباطی است. کارکردهای اقتباس نیز متعدد است، گاه برای زیبایی افزایی است، و گاهی دیگر برای توضیح و تفسیر، و زمانی کارکردی دو سویه در سخن دارد، مانند اینکه کارکرد بلاغت افزایی با کارکرد استدلال در یک عبارت گره می خورد.

• قران
• نهج البلاغه