است و آنچه در بالا ذكر شد قسمتى از آنها است، مثلاً توهین به كعبه و قرآن و پیامبر صلى الله علیه وآله و امامان علیهم السلام یا ناسزا گفتن به آنها و بدعتگذارى و.... از گناهان كبیره است.
یك تقسیم بندى دیگر در مورد گناهان
امام على علیه السلام در گفتارى فرمود:
«ان الذنوب ثلاثة... فذنب مغفور و ذنب غیر مغفور و ذنب نرجو لصاحبه و نخاف علیه... »
«گناهان بر سه گونه اند: گناه بخشودنى و گناه نابخشودنى و گناهى كه براى صاحبش، هم امید (بخشش) داریم و هم ترس از كیفر.»
سپس فرمود: «اما گناهى كه بخشیده است، گناه بندهاى است كه خداوند او را در دنیا كیفر مىكند و در آخرت كیفر ندارد. در این صورت خداوند حكیمتر و بزرگوارتر از آنست كه بندهاش را دو بار كیفر كند.
اما گناهى كه نابخشودنى است، حق الناس است یعنى ظلم بندگان نسبت به همدیگر كه بدون رضایت مظلوم بخشیده نمىشود.
و اما نوع سوم، گناهى است كه خداوند آن را بر بندهاش پوشانده و توبه را نصیب او نموده است، و در نتیجه آن بنده هم از گناهش هراسان است و هم امید به آمرزش پروردگارش دارد، ما نیز دربارهى چنین بندهاى، هم امیدواریم و هم ترسان.(38)