اگر قرآن را باید آرام و با تأنّى تلاوت كرد؛ «وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا »(37) زیارت قبر امام حسین را نیز باید با گام هاى آهسته انجام داد. «و امش بمشى العبید الذلیل»(38)
اگر تلاوت قرآن باید با حزن باشد؛ «فاقروه بالحُزن»(39) زیارت امام حسین علیه السلام نیز باید با حزن باشد. «فَزُره و انت كئیب شعث»(40)
آرى، حسین علیه السلام قرآنِ ناطق و سیمایى از كلام الهى است.