صفحه ٢٨

 بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُو»(79)
 كسى كه راههاى صلاح و اصلاح را به روى خود ببندد، نابود خواهد شد هر چند فرزند پیامبر باشد؛ «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ »(80) (اى نوح!) او از خاندان تو نیست، براستى كه عمل او غیر صالح است. اولیاى الهى از خدا درخواست مى كردند كه به صالحان ملحق شوند. «أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ »(81)
 قرآن معمولاً ایمان را همراه عمل صالح بیان كرده است؛ «الذین آمنوا و عملواالصالحات» اثر بخشى عمل صالح محدود به زمان و مكان نیست و حتّى نسل هاى بعدى از اعمال پدران صالح خود خیر و بهره مى برند. «وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا »(82)
 قرآن هدف از كامیابى از نعمت ها را انجام عمل صالح مى داند، «يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا »(83) یعنى بهره گیرى و كامیابى شما از نعمت ها باید

79) حجرات، 9.
80) هود، 46.
81) شعرا، 83.
82) كهف 82.
83) مؤمنون، 51.