صفحه ٥٨

«ولیستعفف» آمده است)
 چنانكه در روایات آمده است: در جاهلیّت، كنیزان را براى كسب درآمد به فحشا وادار مى كردند. لذا خداوند مى فرماید: به جاى آنكه كنیزان را به گناه وادار كنید، زمینه ازدواج آنان را فراهم سازید.
 در مورد رفتار با اسیران جنگى، یكى از این چند راه را مى توانیم پیش بگیریم:
 الف: همه ى اسیران را یكجا آزاد كنیم، كه در این صورت، دوباره به جنگ باز مى گردند.
 ب: همه را بكشیم، كه این، امری غیر انسانی است.
 ج: اسرا را در منطقه اى گرد آوریم و از بیت المال مسلمانان، مخارج آنان را تأمین كنیم. (در این طرح، باید بى گناهان هزینه ى مجرمان را بپردازند).
 د: آنها را میان مسلمانان تقسیم كنیم تا سیره ى اسلام و مسلمانان را مشاهده كنند و به تدریج تحت تأثیر قرار گیرند و مسلمان شوند، سپس از راه هاى مختلف، آنها را آزاد كنیم، كه این طرح، بهترین است، و طرح اسلام نیز همین است.
 بگذریم كه نظام جنگ در آن زمان این بود كه اسیر جنگى را به عنوان برده مورد استفاده قرار مى دادند و اسلام نیز مقابله به مثل مى كرد، همان گونه كه امروز در دنیا اسیران را در اردوگاه ها قرار مى دهند و ما نیز باید قوانین بین المللى جنگ را تا آنجا كه منافاتى با مذهب ما نداشته باشد بپذیریم.

 پیام ها:
 1- دسترسى نداشتن به همسر، مجوّز گناه نیست، صبر و عفّت لازم است. «ولیَستَعفف»