10- علم خداوند به عملكرد ما، عامل تشویق و تهدید ماست. «بما تعملون علیم»
لَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَدْخُلُواْ بُیُوتاً غَیْرَ مَسْكُونَةٍ فِیهَا مَتَاعٌ لَّكُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ (29)
بر شما گناهى نیست كه به مکان های(عمومی) غیر مسكونى كه در آن متاعى کار و استفاده دارید وارد شوید و خداوند به آنچه آشكار و یا كتمان مى كنید آگاه است.
نكته ها:
حساب اماکن عمومى كه ساكنین خاصّى ندارد، مثل مساجد، هتل ها، كاروانسراها، فروشگاه ها و ادارات كه درب آنها به روى همه باز است و مردم از رفت وآمد به آنجا بهره مند مى شوند، از حساب خانه هاى شخصى جداست و براى ورود و رفتن به آن مراكز اجازه گرفتن لازم نیست.(49)
پیام ها:
1- رفتن به مراكز عمومى بدون داشتن هدفى سودمند، براى ولگردى وپرسه زدن ممنوع است. «تدخلوا بیوتاً غیر مسكونة فیها متاع لكم»
2- در ورود به مراكز عمومى، خدا را در نظر بگیریم و بدانیم خداوند افكار و رفتار ما را زیر نظر دارد. «واللّه یعلم ما تبدون و ما تكتمون»
قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُواْ فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ (30)