صفحه ٩

بسم الله الرحمن الرحيم‏

 «قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاء لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ» «1»
بگو اى كسانى كه يهودى شده‏ايد اگر پنداريد كه شما دوستان خداييد، نه مردم ديگر پس اگر راست مى‏گوييد درخواست مرگ كنيد.
انبياء عليهم السلام در مورد مرگ به عنوان ظهور مرحله اى از مراحل سير انسان، نكات بسيار روشنى را به بشريت عرضه داشته اند كه اگر وحى الهى توسط انبياء در صحنه ى فرهنگ بشر ظهور نمى كرد، هرگز بشر امكان دستيابى به آن حقايق را نداشت.
به طور كلى احساس فناناپذيربودن انسان چيزى است كه همواره در فرهنگ بشرى مطرح بوده و عموماً كسى نسبت به آن مناقشه اى جدّى ندارد، هر كس با اندك تأملى متوجه مى شود بدنش در حقيقتِ وى دخالت ندارد و بى بدن هم‏