صفحه ٣١

دنيايى جستجو مى كنيم، مثل انسان منتظرى كه چشم او به در خانه است تا در گشوده شود و كسى كه انتظارش را مى كشيد ملاقات كند، بايد در تمناى مرگ به سر ببريم، چون مى دانيم در زير سايه مرگ به ديدار معبود خود نايل مى گرديم و لذا حركات و سكناتمان را طورى تنظيم مى كنيم كه هرگز شائبه ى فرار از مرگ در آن پديدار نگردد، بلكه برعكس علاقمندى به مرگ از آن پيدا باشد.
در ادامه ى آيه خداوند خطاب به پيامبر (ص) مى فرمايد: به يهوديان بگو: شما هرگز تمنّا و آرزوى مرگ نداريد، زيرا به گونه اى زندگى كرده ايد كه نتيجه ى آن جز گريز از مرگ نمى تواند باشد. اگر زندگى شما دينى است بايد مناسبات شما طورى باشد كه همت هايتان در راستاى فرار از مرگ نباشد، بلكه بايد در عين آن كه زندگى مى كنيد و وظايف خود را انجام مى دهيد نوع رويكرد شما رويكرد كسى باشد كه مرگ دوست است و مرگ را همچون كابوسى در كنار زندگى تصور نمى كند كه همه ى تلاش هايش صرف نمردن باشد. مى فرمايد: «وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ»؛ هرگز تمناى مرگ نداريد چون اعمالتان براى هرچه بيشتر در دنيا ماندن شكل گرفته و براى ماندنِ بيشتر تصميم گرفته ايد. زندگى را به گونه اى تنظيم كرده ايد كه هرگز نمى توانيد طلب