صفحه ٢٦

         جستن مهلت، دوا و چاره ها             كه زنى بر خرقه ى تن پاره ها

فرصتِ آماده شدن براى ابديت را به هر چه بيشتر بر تن وصله زدن تبديل كردى!

         عذر خود از شه بخواه اى پر حسد             پيش از آن كه آنچنان روزى رسد

در حالى كه وظيفه ى تو آن است كه چشم خود را باز كنى و قبل از آن كه با مرگِ سختى روبه رو شوى به سوى خداوند برگردى و استغفار كنى.
بالأخره آن مرد غريبه براى مردم آن شهر روشن كرد كه موضوعِ شما مرگ نيست، چراكه از مرگ، گريزى نيست، مشكل، نوع نگاهى است كه به مرگ داريد. شما از نوع نگاه خود مى ترسيد.

         قوم گفتندش مكن جَلدى برو             تا نگردد جامه و جانت گرو

در جواب مردم كه به او مى گفتند: اين جا جاى بى باكى نيست، اين جا قصه ى مرگ و زندگى است، گفت:

         اى حريفان! من از آن ها نيستم             كز خيالاتى در اين ره بيستم‏