است، شبهه در پى القاى اين مطلب است كه وجوب اطاعت از ولى فقيه با آزادى انسان مخالف است و اين با روح اسلام كه انسان را اشرف مخلوقات و خليفه خدا در زمين مى‌داند نمى‌سازد. در ذيل برخى از آياتى را كه شبهه‌كننده به آنها استناد كرده بر مى‌شماريم:
1. خداوند خطاب به پيامبر (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) مى‌فرمايد:
«فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ. لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرْ.»(23)
پس تذكر ده كه تو فقط تذكر دهنده‌اى. تو سلطه‌گر بر آنان نيستى كه (بر ايمان) مجبورشان كنى.
به استناد اين آيه، پيامبر (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) هم كه بالاترين مقام را دارد بر مردم تسلط ندارد و مردم آزادند و لازم نيست از پيامبر اطلاعت كنند و اصلاً آن حضرت حق ندارد در ارتباط با زندگى مردم اظهار نظر كند!
2. « وَ مَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظا وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ»(24)
و ما تو را نگهبان آنها قرار نداده‌ايم و مسؤول اَعمال ايشان نيستى.
3.«مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاَغُ.»(25)
پيامبر وظيفه‌اى جز پيام رسانى ندارد.
4. «إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرا وَ إِمَّا كَفُورا»(26)
ما راه را به انسان نشان داديم خواه سپاسگزار باشد و خواه ناسپاس.
5. «وَ قُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَ مَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ ...»(27)
و بگو كه حق (پيام اسلام) از طرف خداست پس هر كس خواهد ايمان آورد و هركسخواهد كفر ورزد.
پاسخ شبهه فوق
در پاسخ بايد گفت: در برابر آياتى كه شبهه كننده براى نفى سلطه و سيطره رسول خدا و عدم